loading...
پزشکی
َAmir بازدید : 345 دوشنبه 03 تیر 1392 نظرات (0)
ـ علایم‌ شایع‌:
به‌ هنگام‌ قرار گرفتن‌ در معرض‌ سرما: كرختی‌، سفتی‌ و رنگ‌پریدگی‌ تدریجی‌ در نواحی‌ درگیر به‌ هنگام‌ گرم‌ شدن‌ مجدد: درد و احساس‌ سوزن‌ سوزن‌ شدن‌ یا سوزش‌ (گاهی‌ شدید) در نواحی‌ درگیر، همراه‌ با تغییر رنگ‌ از سفید به‌ قرمز و سپس‌ بنفش‌. تاول‌ زدن‌ در موارد شدید.
 
ـ علل‌ بیماری:
تشكیل‌ بلورهای‌ یخ‌ در پوست‌ و رگ‌های‌ خونی‌، كه‌ منجر به‌ آسیب‌ یا مرگ‌ بافت‌، بسته‌ به‌ میزان‌ سرما و مدت‌ قرار گرفتن‌ در معرض‌ آن‌ دارد.
 
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. دیابت‌ شیرین‌
۲. بیماری‌های‌ رگ‌های‌ خونی‌ مثل‌ پدیده‌ رینود
۳. بیماری‌ رشته‌های‌ عصبی‌ محیطی‌ (مثلاً در دست‌ یا پا)
۴. سیگار كشیدن‌
۵. سوءمصرف‌ الكل‌ یا مواد
۶. وزش‌ باد كه‌ باعث‌ تأثیر بیشتر سرما می‌شود
۷. سن‌ بالا
 
ـ پیشگیری‌:
پیش‌بینی‌ لازم‌ برای‌ تغییرات‌ ناگهانی‌ دمای‌ هوا را داشته‌ باشید و همراه‌ خود ژاكت‌، دستكش‌، جوراب‌ مناسب‌، كلاه‌، و روسری‌ گرم‌ ببرید. پیش‌ از قرار گرفتن‌ در معرض‌ سرما از نوشیدن‌ الكل‌ خودداری‌ كنید. وقتی‌ كه‌ در معرض‌ سرمای‌ زیاد قرار گرفته‌اید مرتباً دست‌ها و پاهای‌ خود راتكان‌ دهید.
 
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
در موارد خفیف‌ انتظار می‌رود با درمان‌ بهبودی‌ كامل‌ حاصل‌ شود. در موارد شدید سرمازدگی‌ معمولاً لازم‌ می‌شود ناحیه‌ درگیر قطع‌ شود.
 
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
قطع‌ بافت‌های‌ مرده‌ یا عفونی‌ شده‌، خصوصاً انگشتان‌ دست‌ یا پا، بینی‌ یا گوش‌ها، به‌ دنبال‌ قرار گرفتن‌ طولانی‌مدت‌ در معرض‌ سرمای‌ شدید. ایست‌ قلبی‌، در صورتی‌ كه‌ سرمازدگی‌ با كاهش‌ دمای‌ كل‌ بدن‌ همراه‌ شده‌ باشد.
 
ـ درمان‌:
۱. وقتی‌ كه‌ به‌ پناهنگاه‌ رسیدید، لباس‌ها را از نواحی‌ سرمازده‌ درآورید.
 
۲. هرگز بافت‌های‌ آسیب‌ دیده‌ را ماساژ ندهید.
 
۳. نواحی‌ سرمازده‌ را در آب‌ گرم‌ (حدود 8/37 درجه‌ سانتیگراد) بگذارید.
 
۴. در صورت‌ مهیا بودن‌، از دماسنج‌ برای‌ تنظیم‌ درجه‌ حرارت‌ آب‌ استفاده‌ كنید. توجه‌ داشته‌ باشید كه‌ بالاتر بودن‌ دمای‌ آب‌ ممكن‌ است‌ آسیب‌ را بیشتر كند.
 
۵. در صورت‌ در دسترس‌ بودن‌ مایعات‌ داغ‌ با شكر زیاد بنوشید.
 
۶. سیگار نكشید.
 
۷. پس‌ از گرم‌ كردن‌ نواحی‌ سرمازده‌ آنها را باند پارچه‌ای‌ نرم‌ بپوشانید.
 
۸. تا زمانی‌ كه‌ كمك‌ پزشكی‌ نرسیده‌ است‌ از اندام‌ سرمازده‌ استفاده‌ نكنید (اگر پاها درگیر شده‌اند، راه‌ نروید).
 
۹. در صورتی‌ كه‌ كسی‌ همراه‌ شما است‌ تماس‌ پوست‌ به‌ پوست‌ را با وی‌ حفظ‌ كنید.
 
۱۰. گاهی‌ بستری‌ شدن‌ در بیمارستان‌
 
۱۱. گرم‌ كردن‌ نواحی‌ سرمازده‌ با احتیاط‌؛ درجه‌ حرارت‌ آب‌ باید مدام‌ كنترل‌ شود.
 
۱۲. گاهی‌ جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ یا قطع‌ بافت‌هایی‌ كه‌ آسیب‌ دایمی‌ دیده‌اند (بافت‌های‌ قانقاریایی‌)
 
ـ داروها:
۱. واكسن‌ كزاز
۲. آنتی‌بیوتیك‌ها برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌
۳. برای‌ درد خفیف‌ می‌توان‌ استامینوفن‌ استفاده‌ كرد.
۴. در بیمارستان‌، سرم‌ و اكسیژن‌ گرم‌ شده‌ داده‌ می‌شود.
۵. داروهای‌ ضد درد، از جمله‌ مخدرها، برای‌ رفع‌ دردهای‌ شدید. از داروهای‌ ضد درد قوی‌ بیش‌ از ۷-۴ روز استفاده‌ نكنید.
 
ـ فعالیت‌:
پس‌ از رو به‌ بهبود گذاشتن‌ سرمازدگی‌ به‌ حد كافی‌، امكان‌ داد نیاز به‌ فیزیوتراپی‌ وجود داشته‌ باشد.
 
ـ رژیم‌ غذائی‌:
هرآنچه‌ بیمار می‌تواند مصرف‌ نماید. البته‌ بهتر است‌ در ابتدا مایعات‌ گرم‌ داده‌ شود.
 
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. افزایش‌ درد، تورم‌، قرمزی‌، یا ترشحات‌ ناحیه‌ سرمازده‌
۲. تب‌، دردهای‌ عضلانی‌، منگی‌ یا احساس‌ كسالت‌
۳. اگر دچار علایم‌ جدید وغیرقابل توجیه شده اید‌. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    نظرسنجی
    آیا از مطالب سایت راضی هستید؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 381
  • کل نظرات : 10
  • افراد آنلاین : 40
  • تعداد اعضا : 27
  • آی پی امروز : 344
  • آی پی دیروز : 69
  • بازدید امروز : 514
  • باردید دیروز : 787
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 514
  • بازدید ماه : 2,872
  • بازدید سال : 64,403
  • بازدید کلی : 559,022
  • کدهای اختصاصی
    پخش زنده شبکه سلامت