| علایم شایع: |
| ۱. تحریك‌پذیری |
| ۲. گوش درد |
| ۳. احساس پری در گوش |
| ۴. كاهش شنوایی |
| ۵. تب |
| ۶. سرگیجه |
| ۷. ترشح یا نشست مایع از گوش |
| ۸. گاهی اسهال و استفراغ |
| ۹. شیرخواران و بچه‌های كوچك به گوش خود دست می‌زنند و آن را می‌كشند. |
| ـ علل بیماری: |
| عفونت ویروسی یا باكتریایی كه از راه مجرای استاش (مجرایی كه حلق را به گوش میانی وصل می‌كند) به گوش میانی گسترش می‌یابد. این عفونت معمولاً ابتدا در مجاری تنفسی فوقانی (بینی و گلو) به وجود می‌آید. انسداد سینوس‌ها و مجرای استاش در اثر آلرژی بینی یا بزرگی لوزه سوم. پارگی پرده گوش. |
| ـ عوامل افزایش‌دهنده خطر: |
| ۱. محیط زندگی شلوغ یا غیر بهداشتی |
| ۲. عوامل ژنتیكی |
| ۳. آب و هوای سرد |
| ۴. تغییر در ارتفاع، مثل پرواز یا كوهنوردی |
| ۵. سابقه خانوادگی عفونت‌های گوش |
| ۶. رفتن به مهدكودك |
| ۷. سیگار كشیدن در منزل |
| ۸. وجود یك بیماری اخیر مثل عفونت تنفسی كه مقاومت بدن را كم كرده باشد. |
| ـ پیشگیری: |
| در هنگام شیر دادن، كودك باید در وضعیت نشسته و سرش بالا باشد. هیچگاه كودك را در هنگام شیر دادن نخوابانید. شیردهی به كودك از پستان، احتمال عفونت گوش میانی را كمتر می‌كند. سیگار نكشیدن در منزل. ملحفه‌ها و حوله‌ها را مرتباً بشویید تا از عفونت مجدد جلوگیری شود. |
| ـ عواقب مورد انتظار: |
| معمولاً با درمان خوب می‌شود. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| امكان دارد دوباره عود كند. مزمن شدن عفونت گوش میانی (چرك از راه سوراخی در پرده گوش بیرون می‌زند). اشكال معمولاً موقتی در شنوایی، اما گاهی این اشكال دایمی می‌شود و در نتیجه پیشرفت توانایی‌های زبانی كودك به تأخیر می‌افتد. بزرگ شدن لوزه سوم در كودكان در اثر عفونت مكرر گوش میانی، كه موجب مزمن شدن عفونت‌های گوش میانی می‌شود. ماستوئیدیت (عفونت ماستوئید، ناحیه استخوانی درست پشت گوش). این عفونت ندرتاً رخ می‌دهد. ندرتاً مننژیت. |
| ـ درمان: |
| تشخیص معمولاً با معاینه گوش داده می‌شود. البته امكان دارد مایع گوش برای تشخیص دقیق‌تر و تعیین نوع باكتری كشت داده شود. درمان معمولاً شامل دارو و مراقبت‌های حمایتی برای رفع درد است. برار رفع درد، نواحی اطراف گوش را گرم كنید. باید تا پاك شدن عفونت از شنا خودداری شود. ندرتاً جراحی برای قرار دادن لوله‌های پلاستیكی كوچك در پرده گوش تا چرك یا مایع از گوش میانی تخلیه شود. امكان دارد لوزه سوم نیز تحت عمل قرار گیرد. اگر پرده گوش به سمت بیرون متورم شده باشد می‌توان با یك برش كوچك چرك یا مایع را تخلیه و درد را برطرف كرد. |
| ـ داروها: |
| از قطره‌های گوش برای تخفیف درد استفاده كنید. این قطره‌ها تأثیری در معالجه عفونت ندارند. برای كم كردن درد و تب می‌توان از استامینوفن استفاده كرد. اگر عفونت به نظر باكتریایی برسد تا ویروسی، امكان دارد آنتی‌بیوتیك تجویز شود. توجه داشته باشید كه عفونت ممكن است تا چند روز پس از ناپدید شدن علایم باقی مانده باشد، بنابراین داروهای تجویز شده را به طور كامل مصرف كنید. |
| ـ فعالیت: |
| تا زمان برطرف شدن تب و درد باید در رختخواب استراحت شود یا فعالیت‌ها كم شود. |
| ـ رژیم غذائی: |
| رژیم خاصی توصیه نمی‌شود |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
| ۱. تب |
| ۲. سردرد شدید |
| ۳. تورم در اطراف گوش |
| ۴. تشنج |
| ۵. پرش عضلات صورت |
| ۶. سرگیجه |
| ۷. گوش دردی كه علی‌رغم درمان، بیشتر از دو روز ادامه داشته باشد. |
عفونت غدد بزاقی ـ salivary gland infection 
سرماخوردگی ـ cold common 
سرطان حنجره ـ larynx cancer 
پارگی پرده گوش ـ eardrum ruptured 
بیماری ms
دانلود Complete Human Anatomy 3d نرم افزار آناتومی 3 بعدی بدن انسان
سنگ كیسه صفرا ـ gallstones
فتق هیاتال ـ hiatal hernia
درماتیت آتوپیك ـ dermatitis atopic
عوامل ایجاد اختلالات خلقی
اختلال روان پرشی اشتراکی
