این بیماری اغلب هر دو زانو را مبتلا ساخته و در نوجوانان از هر دو جنس بروز میكند. این اختلال پس از 16 سالگی ناشایع است. |
ـ علایم شایع: |
یك برآمدگی مختصر متورم، گرم و دردناك در زیر زانو درد با فعالیت، به خصوص هنگام باز كردن زانو در برابر یك مقاومت مثلاً بالا رفتن از پله، پریدن یا بلندكردن وزنه. |
ـ علل بیماری: |
احتمالاً ناشی از كشش یا آسیب دكمه تیبیا (كه در طی نوجوانی هنوز در حال رشد است) میباشد كه باعث التهاب میشود. كشش یا آسیب مكرر با رشد این ناحیه تداخل كرده و باعث التهاب میگردد. |
ـ عوامل افزایشدهنده خطر: |
انجام پرحرارت فعالیتهای عادی نظیر دویدن، جهیدن یا به حالت هروله دویدن اضافه وزن پسران در سنین 18-11 سال رشد اسكلتی |
ـ پیشگیری: |
كاهش وزن در كودكی كه دچار اضافه وزن است. تشویق كودك به فعالیت در حد متوسط و خودداری از ورزشهای شدید |
ـ عواقب مورد انتظار: |
معمولاً تا دو سال پس از كامل شدن رشد اسكلتی برطرف میشود. |
ـ عوارض احتمالی: |
عفونت استخوان عود این عارضه در بزرگسالی باقی ماندن تورم در زیر كلاهك زانو |
ـ درمان: |
۱. برای تشخیص معمولاً از رادیوگرافی زانو و گاهی اسكن استخوان استفاده میشود. |
۲. برای تخفیف درد، گرم كردن محل درد با كمپرس گرم، بالشتكهای گرمكننده، استفاده از جریان آن گردابی گرم، لامپهای گرمایی، دیاترمی یا امواج ماوراء صورت كمككننده است. |
۳. درمان ابتدایی عبارتست از به كار بردن كیسه یخ برروی محل عارضه، داروها (در صورت نیاز) و كاهش تحرك ورزشی |
۴. به كاربردن كیسه یخ برروی محل عارضه ممكن است مفید باشد. |
۵. استفاده از یك بالشتك نرم برروی زانو توصیه میشود. |
۶. گاهی ممكن است لازم باشد پای بسته به مدت 8-6 هفته بیحركت گردد (با كمك زانوبند كشی، گچگیری یا آتلگیری) |
۷. جراحی در صورت عدم موفقیت اقدامات حمایتی فوق به ندرت ممكن است لازم گردد. |
۸. حمایت روحی روانی از بیماران با اطمینان دادن در این مورد كه بیماری با گذشت زمان برطرف میگردد مهم است. |
ـ داروها: |
برای ناراحتی خفیف، استفاده از داروهای بدون نسخه نظیر آسپیرین احتمالاً كافی است. در صورت عدم موفقیت سایر درمانها ممكن است از تزریق كورتون استفاده شود. تزریق كورتون ممكن است باعث ضعیف شدن تاندونها گردد، بنابراین تحمل كردن بیماری تا زمان التیام آن بهتر از استفاده از تزریق كورتون است. |
ـ فعالیت: |
استراحت دادن به اندام مبتلا مهمترین درمان است. ممكن است لازم باشد از چوب زیربغل، گچ یا آتل و یا یك زانوبند كشی برای جلوگیری از خم شدن كامل زانو استفاده شود. كودك باید در طی زمان از شركت در فعالیتهای ورزشی خودداری كند. این حالت موقت بوده و پس از فروكش التهاب كودك میتواند فعالیتهای طبیعی خود را از سر بگیرد، ولی اغلب دوره درمانی لازم 12-2 ماه است. از فعالیتهای جهشی و فعالیتهایی كه باعث بروز درد در زانو میشوند خودداری كنید. |
ـ رژیم غذائی: |
رژیم خاصی نیاز نیست، مگر در مورد كودكان دارای اضافه وزن |
ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
افزایش درد، تب. |