| ـ علایم شایع: |
| ۱. خستگی و ضعف |
| ۲. نواحی دردناك عضلانی |
| ۳. خستگی |
| ۴. مشكل در خواب |
| ۵. گرفتگی‌های عضلانی دردناك و ناگهانی كه با فعالیت بدتر می‌شوند. |
| ۶. ندول‌ها (برجستگی‌های كوچك) یا نواحی محدودی كه به لمس حساس هستند (نقاط ماشه‌ای) |
| ـ علل بیماری: |
| ناشناخته هستند. احتمالاً ناشی از یك عدم تعادل در مواد شیمیایی موجود در مغز یا یك اختلال خودایمنی است. تا همین اواخر اعتقاد بر این بود كه این یك اختلال روانی است، اما هم‌اكنون این نظریه عمومیت ندارد. تحقیقات در زمینه علت آن ادامه دارد. |
| ـ عوامل افزایش‌دهنده خطر: |
| ۱. استرس |
| ۲. اختلالات خواب |
| ۳. آسیب عضلانی |
| ۴. عفونت‌های ویروسی |
| ۵. تغذیه نامناسب |
| ۶. خستگی یا كار زیاد |
| ۷. قرار گرفتن در معرض رطوبت یا سرما |
| ۸. سابقه بیماری‌هایی كه باعث التهاب مفصل می‌شوند، مثل آرتریت روماتویید یا پلی‌آرتریت |
| ـ پیشگیری: |
| حتی‌المقدور از عوامل خطر اجتناب كنید. خواب به اندازه كافی داشته باشید. تمرینات ورزشی جهت حفظ آمادگی جسمانی. |
| ـ عواقب مورد انتظار: |
| بهبود خود به خودی در بعضی از بیماران. در سایر بیماران، به طور دایم بیماری شعله‌ور می‌شود و فروكش می‌كند. این بیماری ناراحت‌كننده است، اما جان بیمار را در معرض خطر قرار نمی‌دهد. علایم را می‌توان با درمان برطرف نمود. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| آتروفی یا ناتوانی عضلانی سوء مصرف داروهای از بین برنده درد |
| ـ درمان: |
| ۱. آزمایش خون برای ارزیابی التهاب و آزمایش‌هایی برای رد وجود آتریت روماتویید پا پلی‌میالژی. توجه داشته باشید كه هیچ آزمایش اختصاصی برای فیبرومیوزیت وجود ندارد. |
| ۲. گرما باعث تخفیف درد می‌شود. دوش آب داغ بگیرید و اجازه دهید آب روی نواحی دردناك فرود آید. همچنین می‌توان از لامپ‌های تولیدكننده گرما، صفحات گرم‌كننده الكتریكی، وان آب داغ، و كمپرس داغ استفاده كنید. |
| ۳. از یك نفر بخواهید نواحی دردناك را به ملایمت ماساژ دهد. |
| ۴. نظم در اوقات استراحت می‌تواند كمك كننده باشد. |
| ۵. از استرس بدون دلیل در زندگی خودداری كنید. |
| ۶. روش‌های تمدد اعصاب و شل كردن عضلات را فرا بگیرید. |
| ۷. در بعضی از بیماران، روش بازخورد زیستی برای شل كردن عضلات منقبض شده كمك كننده است. |
| ۸. ارتباطات اجتماعی خود را حفظ كنید حتی اگر درد گاهی اوقات ذهن و حواس شما را به خود معطوف كند. |
| ـ داروها: |
| برای درد و ناراحتی خفیف می‌توانید از داروهایی مثل آسپیرین، استامینوفن، یا ایبوپروفن استفاده كنید. امكان دارد تزریق داروهای كورتیزونی به داخل نقاط حساس صورت گیرد یا داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی تجویز شوند. امكان دارد داروهای ضدافسردگی در دوزهای كم و برای مدت كوتاه تجویز شوند. |
| ـ فعالیت: |
| تا حدی كه می‌توانید فعال باقی بمانید، حتی اگر درد دارید. تمرینات كششی ممكن است كمك كننده باشند. تمرینات ورزشی برای حفظ آمادگی جسمانی. |
| ـ رژیم غذائی: |
| رژیم خاصی توصیه نمی‌شود، اما از موادی كه خواب را دچار مشكل می‌سازند، مثل كافئین و الكل، پرهیز كنید. |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
| اگر شما یا یكی از اعضای خانواده علایم فیبروزیت را دارید كه بیش از 3-2 روز طول كشیده باشند. اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممكن است‌عوارض جانبی به همراه داشته باشند. |
شكستگی سر استخوان ران ـ hip fracture 
ضربه و آسیب سر ـ head injury 
شكستگی بینی ـ nose fracture 
شكستگی استخوان ـ bone fracture 
درد در قسمت پایینی كمر ـ back pain 
پارگی و بیرون‌زدگی دیسك بین مهره‌ای ـ disk ruptured 
تومور طناب نخاعی ـ spinal cord tumor 
تورتیكولی (كجی گردن) ـ torticollis 
پوكی استخوان ـ osteoporosis 
بیماری اسگود ـ شلاتر ـ osgood schlatter disease 
کتاب آناتومی گری برای دانشجویان 2014 ویرایش 3
بیماری ms
دانلود Complete Human Anatomy 3d نرم افزار آناتومی 3 بعدی بدن انسان
سكته مغزی ـ stroke
كاردیومیوپاتی ـ cardiomyopathy
فتق هیاتال ـ hiatal hernia
اِم. اِس
آرتیت روماتوئید ـ arthritis rheumatoid
اسپوندیلیت آنكیلوزان_spondylitis ankylosing
خون چیست
سوختگیها ـ burns
