| افرادی كه ماتم گرفته‌اند تدریجاً به فقدان پیش آمده عادت می‌كنند و برای آینده خود برنامه‌های مثبتی را طرح‌ریزی می‌كنند. هیچ معیار قطعی برای مدت زمان طبیعی سوگ وجود ندارد. گاهی سوگ آنقدر شدید و طولانی‌مدت است كه فرد نیاز به كمك دارد. |
| ـ علایم شایع: |
| ۱. تظاهرات شناخته شده سوگ عبارتند از: احساس اندوه، كرختی، درد، عصبانیت، خشم، ناامیدی، گناه (این احساسات ممكن است ماهها افت و خیر داشته باشند و گاهی هم بیشتر از تحمل فرد باشند). |
| ۲. به یكباره زیر گریه زدن |
| ۳. توهمات (مثلاً شنیدن صدا یا دیدن عزیر فوت شده) |
| ۴. اضطراب و افسردگی |
| ۵. راغب نبودن به پذیرش فقدان پیش آمده. مثلاً حفظ اتاق یا لباس‌های فرد فوت شده با این تصور كه وی برخواهد گشت. |
| ۶. بی‌خوابی |
| ۷. عصبی بودن و فعالیت زیاد |
| ۸. مشكلات گوارشی |
| ۹. خستگی، آشفتگی، اشك آلود بودن چشمان و گریه مكرر |
| ۱۰. روی آوردن به داروهای آرامبخش و موادمخدر شایع است (اما ممكن است مشكلاتی ایجاد كند). |
| ـ علل بیماری: |
| سوگ به دنبال یك فقدان روی می‌دهد. |
| ـ عوامل افزایش دهنده خطر: |
| وجود یك مشكل عاطفی از قبل، مثل افسردگی؛ احساس قوی گناه یا عصبانیت به علت روابطی كه با فرد فوت شده وجود داشته است؛ گوشه‌گیری اجتماعی |
| ـ پیشگیری: |
| نباید از سوگ جلوگیری یا آن را انكار كرد. این یك واكنش طبیعی و قابل انتظار در مواقع پیش آمدن یك فقدان است و فرد باید تشویق شود تا احساسات خود را به راحتی در میان گذارد و نیز شایسته است یاد عزیر از دست رفته به طور عمومی گرامی داشته شود تا روند سوگ به خوبی طی گردد. |
| ـ عواقب مورد انتظار: |
| با گذشت زمان، سوگ كاهش می‌یابد و فرد به فقدان پیش آمده عادت می‌كند. احساس سوگ ممكن است به‌طور پیش‌بینی ناپذیری دوباره بر فرد مستولی شود و حتی ممكن است تا سال‌ها گهگاه باز گردد. |
| ـ عوارض احتمالی: |
| ۱. مشكل در حفظ روابط شخصی و اجتماعی و نیز شغل |
| ۲. افراط در مصرف داروهای آرامبخش |
| ۳. اضطراب و افسردگی مزمن |
| ۴. افسردگی شدید یا حملات هراس |
| ۵. احساس بیش از اندازه گناه، تلخی، یا پشیمانی |
| ۶. اضطراب و افسردگی مزمن |
| ۷. صحبت به میان آوردن از خودكشی یا تهدید به آن |
| ۸. به دراز كشیدن سوگ (معمولاً بیش از 20 سال). فرد حتی ممكن است زندگی خود را حول محور سوگ پیش آمده بسازد و هیچ‌گاه فقدان پیش آمده را نپذیرد. |
| ـ درمان: |
| برای عزیر از دست رفته مراسم خاكسپاری یا مراسمی جهت گرامیداشت یاد وی ترتیب دهید. گاهی فردی كه سوگوار است بهتر است با پزشك صحبت كند تا پزشك از وی یك شرح حال بگیرد و معاینه انجام دهد. احساسات خود را بیان كنید و آنها را در خود فرو نبرید. برای كمك و حمایت به خانواده و دوستان خود تكیه كنید. با افراد سوگوار دیگر صحبت كنید. بسیاری از مردم زمانی كه احساسات خود را با افرادی در میان می‌گذارند كه تجربیات مشابه داشته‌اند احساس راحتی می‌كنند. انتظار نداشته باشید كه احساسات شما از الگو یا برنامه زمانی خاصی پیروی كنند. تدریجاً به زندگی عادی خود برگردید؛ دوستان جدیدی پیدا كنید و به فعالیت‌های جدیدی بپردازید. از مصرف بیش از اندازه داروها برای مهار احساسات خود اجتناب كنید. در صورت لزوم، برای مشاوره یا روان‌درمانی مراجعه كنید. به كمك مشاوره یا روان درمانی می‌توان سوگ را به نحو مناسبی به پایان رساند. |
| ـ داروها: |
| پزشك شما ممكن است داروهایی مثل آرام‌بخش‌ها یا ضد افسردگی‌ها را برای مدت‌كوتاهی تجویز نماید، اما در اكثر موارد نیازی به دارو نیست. |
| ـ فعالیت: |
| معمولاً محدودیتی برای آن وجود ندارد مگر به توصیه پزشك. |
| ـ رژیم غذایی: |
| برای حفظ سلامتی در حد مطلوب، یك رژیم غذایی طبیعی و متعادل داشته باشید. |
| ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید: |
| اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان علایم سوگ شدید یا طول كشیده را دارید. |
عقبماندگی ذهنی ـ mental retardation 
شوك ـ shock 
اختلال سلوک 
اختلال هذیانی 
روان گسیختگی 
عوامل ایجاد اختلالات خلقی 
اختلال روان پریسی گذرا 
روان پریشی وابسته به فرهنگ 
اختلال خلق فصلی 
کتاب آناتومی گری برای دانشجویان 2014 ویرایش 3
بیماری ms
دانلود Complete Human Anatomy 3d نرم افزار آناتومی 3 بعدی بدن انسان
دندان ها
آب سیاه چشم، نوع مزمن زاویه باز ـ glaucoma chronic open angle
صرع ـ epilepsy
سرماخوردگی ـ cold common
منگلیسم
